Opis
Róża wyhodowana we Francji w 1851 r.; posiada cudowny zapach; urokliwy wygląd (płatki koloru lawendowego). Wielkość ok 8 cm zebrane w kwiatostany 6- 8 szt. Może rosnąć jako soliter i dorastać bez podpór do 1;5 m. a przy podporach może być jeszcze wyższa i spełniać funkcje róży pnącej. Jest to roża która zawiera największą zawartość olejków eterycznych dlatego jest różą jadalna
O leczniczych właściwościach róży pisał już perski uczony Avicenna -nazywany potocznie ojcem współczesnej medycyny. Jak dowiodły późniejsze badania olejek eteryczny zawarty w płatkach róży ma zbawienny wpływ na nasze samopoczucie. W odległych czasach pozbawionych tabletek woda różana była swoistym Panaceum na wszelkie dolegliwości. Królowe ogrodów są bogatym źródłem substancji czynnych; które mają wartości lecznicze i kosmetyczno-pielęgnacyjne. Zawierają mnóstwo witaminy C; która zwiększa odporność organizmu; oraz kwasów owocowych mających zbawienny wpływ na wygląd i stan naszej skóry. Olejek różany ma właściwości uspokajające; antydepresyjne oraz łagodzące bóle głowy. Dziś możemy powrócić do tematu i przenieś się w odlegle czasy i leczyć się aromaterapią; za pośrednictwem tej róży konfiturowej.
Obecną sytuacja związana z virusem nie napawa nas radością i chęcią do życia; dlatego ważne jest w tych ciężkich czasach podniesienie odporności; dlatego zachęcam wszystkich do posadzenia tego cudownego krzewu i produkowania własnej witaminy ;;C’’
Poniżej podaję sposób na przygotowanie konfitury różanej; która może być wspaniałym dodatkiem do herbaty; nadzieniem do pączków czy aromatycznym sokiem gaszącym doskonale pragnienie lub syropem do przyprawienia kaszki na mleku ;)od której jestem uzależniony)) poniżej
Konfitura różana – składniki:
• 130-150g płatków wonnej róży
• 750g białego cukru
• 500g wody
• sok z 1 cytryny
Sposób przygotowania: Płatki pozbawić białych końcówek. Lekko pogniecione w rękach płatki układać warstwami w szklanej misce; każdą zasypując 2 łyżkami cukru. Zakryć szczelnie i zostawić na noc.
Następnego dnia; w garnku o grubym dnie; zagotować na średnim ogniu pozostały cukier z wodą; mieszać
aż cukier całkowicie się rozpuści; doprowadzając całość do wrzenia. Dodać sok z cytryny i gotować na dużym ogniu przez 5 minut; nie mieszając. Zdjąć garnek i wystudzić syrop. Gdy jest już letni; włożyć do niego płatki wraz z płynem i całość raz jeszcze powoli zagotować. Gotować 15-20 minut do uzyskania odpowiedniej gęstości. Gorącą konfiturę przełożyć do wyparzonych słoiczków; zakręcić suchymi pokrywkami i odwrócić do góry dnem. Gdy przestygną ustawić wiekiem do góry
Wymagania
Róże są bylinami jeśli prawidłowo o nie zadbamy będą cieszyły nasze oko przez wiele lat.
Przygotowując grunt zaczynamy od usunięcia korzeni wszystkich chwastów wieloletnich. Możemy to zrobić mechanicznie lub poprzez zastosowanie herbicydów przy tych drugich pamiętamy oby przed nasadzeniem odczekać czas potrzebny na działanie środka- trwa to mniej więcej od 6 do 8 tygodni
Gleba pod uprawę powinna być wolna od kamieni gruzu czy materiałów pobudowanych
Odczyn gleby powinien być lekko kwaśny ph 6;5-7
Roza nie lubi stanowisk podmokłych -o wysokim poziomie wód gruntowych ani piaszczystych -zbyt przepuszczalnych.
Jeśli ziemia na działce jest nieodpowiednia i uboga możemy ja wzbogacić specjalną mieszanką do uprawy róż zakupić ja możemy w każdym sklepie ogrodniczym. Mieszankę taka możemy spreparować również sami wykorzystując do tego 1/3 przerobionego obornika krowięcego 1/3 gliny i 1/3 czarnoziemu lub ziemi kompostowej. Róże z gołym korzeniem sadzimy jesienią lub wczesna wiosna zanim ruszy wegetacja. Krzewy róż w donicach możemy sadzić cały rok. Róże sadzimy w taki sposób aby miejsce szczepieni/ okulizacji (wyraźne zgrubienie na szyjce korzeniowej) było3-5 cm pod ziemia. Zbyt płytkie sadzenie może spowodować przemarzanie krzewu. W celu zabezpieczania ziemi przed nadmierna utratą wody a w upalne dni również przed przegrzaniem stosujemy do ochrony wyściółki z kory sosnowej. Korę tą możemy również wykorzystać zima do kopczykowania róży w celu ochrony prze mrozami.
Korzenie róży lubią mieć dostęp do tlenu dlatego ważnym zabiegiem w uprawie róż jest kilkukrotne spulchnianie gleby w około krzewu na głębokość ok 5 cm wykorzystujemy do tego widły
Cięcie róży
Róże parkowe nie wymagają intensywnego ciecia. Wybiórczo skracamy pędy o 1/3 długości. Co kilka lat usuwamy pędy stare zdrewniałe w celu odmłodzenia krzewu.